သတၱာဒိစၥဳပၸေႏၷ၊ ဗဟိ ဒိႆတိ ေန၀ မသိပိ ေလာကာနံ။
ေလာကာနံ အဇၥ်ေတၱ၊ အေဟာ န ဇာလာ ဒသုပၸေႏၷ။
ေန ခုႏွစ္စင္း အၿပိဳင္လင္းတဲ့အခါ
ေလာကဓာတ္ခြင္ တျပင္လံုးမွာ
ျပာမႈန္ေလးမွ် မက်န္ရစ္ပါ။
ေလာကသားေတြရဲ႕ အဇၥ်တၱမွာ
မီးဆယ္စင္း ေလာင္ၿမိဳက္္ေနတာ
မီးေတာက္ေလးေတာင္ မေတြ႕ရပါလား…။
Labels: MY POEM
Posted by Natthi at
Download Now
2 Comments:
အင္း.. အခုမွ ျပန္ဖတ္ၿပီး ဒီကဗ်ာေလး အၾကိဳက္ေတြ႕ေနတယ္
Pandora…ကိုယ္ေရးတာ ကို္ယ့္ဘာသာ ခ်ီးမြမ္းခန္း ဖြင့္လုိက္ဦးမယ္။ ဒီဂါထာမ်ိဳးကို ပထ်ာအရိယာဂါထာလို႔ ေခၚတယ္။ ဒီလိုဂါထာေရးနည္းက စည္းကမ္းေတြ မ်ားေတာ့ ဖြဲ႔စီသီကံုးရတာ အေတာ္ လက္၀င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ လွတယ္။
ဗုဒၶစာေပမွာ “သတၱသူရိယ”သုတ္ ဆိုတာ႐ွိတယ္။ “ေနမင္း ခုႏွစ္စင္း”ေပါ့။ ဒါကို အေျခခံၿပီး ေရးထားတာ။
ဒီကဗ်ာေလးကို ေရးခဲ့တာ ၾကာလွၿပီ။ ၁၀ႏွစ္ေလာက္ေတာင္ ႐ွိမလား မသိဘူး။ ဒါေပမယ့္ ျပင္ထားတာ ခဏ ခဏပဲ။ အခုေတာ့ စိတ္ႀကိဳက္ေပါ့။
ဒီကဗ်ာေလးကို အႀကိဳက္ေတြ႕တဲ့ အတြက္ ၀မ္းသာမိပါရဲ႕။
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]